Historisch gezien is het jaar na de Midterms traditioneel het beste jaar voor aandelenbeleggers. Dit keer is het echter anders, waarschuwt Elliot Hentov, Head of Macro Policy Research van State Street Global Advisors en SPDR ETFs. Hij roept beleggers op ‘nog even te wachten met instappen.’
De Republikeinse Partij heeft zoals verwacht bij de tussentijdse verkiezingen, de Midterms, in de Verenigde Staten een meerderheid van zetels in het Huis van Afgevaardigden gewonnen. In de Senaat blijf de meerderheid echter verrassend in Democratische handen. Daarmee heeft de partij van president Joe Biden betere resultaten behaald dan een zittende president meestal doet.
De Republikeinen staan in de Senaat op 49 zetels en de Democraten op 50. In december wordt de laatste zetel vergeven in de staat Georgia. Bij gelijke stemmen geeft de stem van vicepresident Kamala Harris echter de doorslag en behouden de Democraten dus de meerderheid in de Senaat.
Na bestudering van de naoorlogse uitslagen van de Midterms concludeert State Street SPDR ETFs dat als het presidenten met een eerste termijn betreft - zoals Joe Biden - het jaar na de Midterms de hoogte aandelenrendementen biedt gedurende de presidentiële cyclus van vier jaar. Sinds 1948 is de gemiddelde jaarlijkse winst ongeveer 20% geweest. De meest gangbare verklaring hiervoor is dat de Midterms in de regel een verdeelde regering opleveren, wat het beleid voorspelbaar maakt. Ook 2022 liet dit patroon zien, zij het met meer volatiliteit. Het rendement in oktober bedroeg bijna 8% na een daling van bijna 10% in september.
Ander patroon dan gebruikelijk
Elliot Hentov, Head of Macro Policy Research van State Street Global Advisors, denkt echter niet dat rendementen nu hetzelfde patroon zullen volgen. ‘Gewoonlijk zien we een mooie rally in Midterm-cycli, die een maand voor de verkiezingen start doordat de markten kunnen anticiperen op de uitkomst. En daarna gaat het vier of vijf maanden door. Dit keer verwacht ik niet hetzelfde patroon, bij gebrek aan groot nieuws. We weten dat de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden de meerderheid hebben en we weten dat de regering verdeeld zal zijn.’
Er zijn bovendien dwingendere krachten actief in de markt, betoogt Hentov: de macrocyclus, de gezondheid van de bedrijfsbalansen en de renteverhogingen van de Federal Reserve. Hij voorziet op korte termijn tegenwind voor risicovolle activa, terwijl de eerste helft van 2023 een instapmoment kan bieden. ‘In 2018 bereikten Amerikaanse aandelen de bodem rond de datum van de laatste renteverhoging van de Fed. Outperformance in 2023 is waarschijnlijk, maar voordat de bodem is bereikt komt er eerst nog meer monetaire verkrapping.’
Lichte fiscale tegenwind
Doordat de Republikeinen de meerderheid hebben gepakt in het Huis van Afgevaardigden kunnen zij in de twee jaar tot de volgende presidentsverkiezingen nu nieuwe wetgeving blokkeren. Een verdeeld Congres (Senaat en Huis van Afgevaardigden samen) verkleint volgens Hentov de kans op fiscale stimulansen, ongeacht een economische terugval. Tot 2024 houdt volgens hem een fiscale tegenwind aan, die jaarlijks circa 0,4% van het bbp afsnoept. Hentov: ‘Lichte fiscale tegenwind is het beste scenario, waarbij de Republikeinen de overheidsuitgaven onder Joe Biden trachten te beperken. Dat is typisch het patroon tijdens een verdeelde regering.’
De lichte tegenwind kan echter in kracht toenemen in het geval van serieuze bezuinigingen of meerdere lockdowns als het schuldenplafond niet wordt verhoogd, het bedrag waarvoor de Amerikaanse overheid in het rood mag gaan. Die kwestie wordt ten laatste in de eerste helft van 2023 actueel, tenzij hernieuwde opheffing van het schuldplafond het marktrisico wegneemt tijdens de lame duck-sessie, aldus Hentov. Dit is de periode na de Midterms en voordat een nieuw Congres op drie januari begint. Tot die tijd blijft de huidige partijverdeling in het Congres nog in stand.
In december vorig jaar is het plafond op 2,5 triljard dollar vastgezet. De Democraten zullen waarschijnlijk met voorstellen komen om het bedrag hoger te zetten. De Republikeinen willen het schuldenplafond koppelen aan wijzigingen in het energiebeleid. Liggen Republikeinen dwars dan bestaat het risico dat de Amerikaanse overheid op slot gaat.
Marktgevoeligheid voor schuldenplafond
De toegenomen politisering van het schuldplafond heeft de marktgevoeligheid vergroot In het afgelopen decennium. Hentov: ‘Als er iets mis gaat in het politieke spel dan is het staartrisico groot. Zelfs als er niets misgaat dan heeft de Amerikaanse staatsobligatiemarkt in periodes dat de schuldplafondkwestie speelde altijd meer rimpelingen laten. De partijen liggen nu verder uit elkaar, dus de rimpelingen kunnen groter zijn. De risico’s rond het schuldenplafond kunnen kansen bieden om kortlopend schatkistpapier te verkopen.’
