Beleggers zijn steeds meer geïnteresseerd in de manier waarop klimaatverandering de markt voor insurance linked-securities (ILS) beïnvloedt. Hoewel klimaatverandering tot op zekere hoogte bijdraagt aan de frequentie en ernst van weergerelateerde natuurrampen, zijn er veel andere factoren die verzekeringsverliezen veroorzaken en die moeten worden meegenomen in elke risicobeoordeling van ILS-instrumenten, zoals catastrofe-obligaties.

Volgens Christophe Etienne en Beat Holliger van Schroders is het belangrijk duidelijk te maken dat klimaatverandering slechts een directe impact heeft op een deel van de ILS-markt. Alleen ILS-instrumenten die natuurrampenrisico’s dekken, worden (mogelijk) beïnvloed, en binnen deze categorie worden alleen weer gerelateerde verzekeringsrisico’s beïnvloed. Andere natuurramprisico’s zoals aardbevingen zijn niet blootgesteld aan klimaatverandering. Hetzelfde geldt voor tsunami’s veroorzaakt door aardbevingen onder de zeebodem of vulkaanuitbarstingen.

Hoewel er nog veel onzekerheden zijn, groeit de consensus dat de opwarming van de aarde de frequentie en de ernst van weergerelateerde natuurrampen zal beïnvloeden, wat uiteindelijk ook een impact zal hebben op de risicopremies en de structuren voor risico-overdracht in de ILS-markten.

Weergebeurtenissen op korte termijn versus klimaatverandering op lange termijn

Aangezien de prestaties van ILS voornamelijk worden bepaald door het al dan niet optreden van natuurrampen, is het risiconiveau van ILS-instrumenten zeker blootgesteld aan elke trend van opwarming van de aarde.

De sleutel is hier echter het woord ‘trend’: klimaatverandering is een geleidelijk en langetermijnverschijnsel, terwijl typische ILS-instrumenten kortetermijnverschijnselen zijn. De meeste catastrofe-obligaties hebben een looptijd van drie jaar, waarin ze verhandelbaar zijn op de secundaire markt, terwijl private ILS-instrumenten doorgaans een risicoperiode van 12 maanden hebben. In deze periodes zou klimaatverandering geen waarneembare invloed moeten hebben op het risiconiveau van een bepaalde transactie. Weerfenomenen op kortere termijn zoals El Niño kunnen een prominentere rol spelen tijdens de levensduur van de meeste ILS-instrumenten.

Zo vertonen El Niño-fases statistisch gezien een hogere orkaanactiviteit in de noordelijke Stille Oceaan en minder orkaanactiviteit in de Atlantische Oceaan. Daarom is een El Niño-fase meestal gunstig voor de algemene ILS-markt. Gedurende de looptijd van bijvoorbeeld een catastrofe-obligatie die het windrisico in de VS dekt, zal de El Niño-Southern Oscillation (ENSO)-cyclus, die schommelingen veroorzaakt in de temperaturen van het zeeoppervlak in de Stille Oceaan en de Atlantische Oceaan, waarschijnlijk een grotere impact hebben dan langetermijnveranderingen door klimaatverandering.

Risicofactoren naast klimaatverandering: blootstellingstoename en inflatie

Klimaatgerelateerde risico’s zijn een essentieel onderdeel van het risico, maar dat geldt ook voor de blootstelling. Samen met de verstedelijking blijven mensen zich vestigen in risicogebieden, niet alleen in grote steden maar bijvoorbeeld ook langs de kust. Deze groeiende accumulatie van activa verhoogt uiteraard de kans op een groot verlies door een gebeurtenis die deze regio’s treft.

Ondertussen heeft de inflatie die in de afgelopen jaren is gestegen een aanzienlijke invloed gehad op de prijzen van goederen, waaronder bouw- en vervangingskosten. De verzekeringssector is daarom ook getroffen: in de VS bijvoorbeeld zijn de totale vervangingskosten van gebouwen sinds begin 2020 met naar schatting 30-40% gestegen.

Verzekeringsmaatschappijen hebben maatregelen genomen om deze inflatie-effecten mee te nemen om hun fysieke risico’s adequaat te waarderen. Vanuit een ILS-perspectief is een goed begrip van hoe deze onderliggende inflatieveronderstellingen worden verdisconteerd essentieel om een onderschatting van zowel de blootstelling als de bijbehorende gemodelleerde financiële verliezen als gevolg van potentiële natuurrampen te voorkomen.

De cruciale rol van modellering in risicobeoordelingen

Volgens Etienne en Holliger is het essentieel om het risico met betrekking tot natuurrampen te beoordelen door de risicofactoren volledig op te nemen en te begrijpen. Eén manier om dit te doen is door gebruik te maken van risicomodellen, die ontworpen zijn om de economische impact van natuurrampen op een geselecteerde verzekeringsportefeuille te helpen beoordelen. Ze helpen bij het inschatten van de waarschijnlijkheid van verliezen voor alle soorten natuurverschijnselen zoals cyclonen of aardbevingen. Deze modellen zijn gebaseerd op een reeks potentiële natuurrampen die zijn opgenomen in een zogenaamde ‘gebeurtenissencatalogus’ en die worden gesimuleerd op basis van historische waarnemingen en wetenschappelijke kennis.

Conclusie

Als het gevaar een belangrijke component van het risico is, zijn er naast de klimaatverandering nog veel andere factoren die een rol spelen en moeten worden opgenomen in een risicobeoordeling van de ILS-markt: bouwnormen, verstedelijking, demografische veranderingen, de inflatoire omgeving en de prijsstelling en bevestigingsniveaus van ILS.

Voor zover klimaatverandering ILS-instrumenten beïnvloedt, zou het effect marginaal moeten zijn, aangezien klimaatverandering geleidelijk en op lange termijn plaatsvindt, terwijl ILS-instrumenten doorgaans een looptijd hebben van één tot drie jaar. Het is ook belangrijk om te onthouden dat alleen ILS-instrumenten die meteorologische gevaren dekken, zoals tropische cyclonen, mogelijk worden beïnvloed door klimaatverandering.

Lees meer in het artikel How does climate change affect insurance-linked securities? van Dr. Christophe Etienne, Senior Nat Cat Specialist, ILS en Beat Holliger, Senior Products and Solutions Executive, ILS van Schroders.