Het gevolg van uitzonderlijke monetaire maatregelen, lijken de negatieve rente en ultra-lage tarieven op risicovrije spaartegoeden een blijvertje.
Het bijzonder lage niveau van de rente weerspiegelt een bleek economisch herstel dat wordt gekenmerkt door een chronisch tekort aan vraag. Maar meer dan dit, is de ultra-lage rente onderdeel van een langetermijn trend die 40 jaar geleden begon. Er zijn forse krachten in het spel die de inflatie omlaag drukken. Deze terugdraaien kan net zo lang duren (als ze überhaupt omkeren) en deze factoren hebben (tot nu toe) niet gereageerd op daden van de centrale bankiers.
Welkom in de nieuwe wereldorde - een omgeving waar de risicovrije rente op zijn minst op de middellange termijn ultra-laag blijft. De gevolgen voor beleggers en spaarders zijn waarschijnlijk verstrekkend.
Hier zijn enkele van de uitwerkingen die op de radars van beleggers zouden moeten staan:
- De wet van de afnemende opbrengsten tekent zich af in het monetair beleid - uit de omvang van de discussie binnen de ECB over de zin van het laatste pakket beleidsmaatregelen blijkt de zorg dat de mogelijke negatieve gevolgen (bijv. schade aan de gezondheid van financiële tussenpersonen) tegen de voordelen kunnen opwegen.
- Met weinig of geen ruimte om de rente verder te verlagen, zijn de centrale banken van de G3 nu niet in staat om met een recessie om te gaan. In het geval van een economische neergang zal er gevraagd worden om fiscaal beleid in de vorm van door de overheid gesteunde stimuleringsprogramma’s, belastingverlagingen of zelfs ‘helikoptergeld’. Het goede nieuws is dat dankzij de ultra-lage rente de schuld die nodig is om dergelijke programma’s te financieren, houdbaar is voor staatsemittenten.
