Groene waterstof - gemaakt van wind- en zonne-energie - zal waarschijnlijk cruciaal zijn voor plannen EU voor duurzame ontwikkeling en emissiereductie
Het opschalen van groene waterstof zal grote gevolgen hebben voor de manier waarop de koolstofuitstoot de komende 30 jaar in de EU wordt afgebouwd en voor het gebruik van de prijs van CO2 als instrument om de uitstoot tot nul terug te dringen, zo blijkt uit nieuw onderzoek van BNP Paribas Asset Management.
Volgens de recente strategische visie van de Europese Commissie voor groene waterstof is er een belangrijke rol weggelegd voor deze schone, hernieuwbare energiebron, nu de EU haar doelstelling van netto nul-uitstoot door middel van CO2-afbouw in 2050 wil bereiken.
LAGERE PRODUCTKOSTEN, GROTERE STIMULANS
Om deze belofte waar te maken zal de prijs van groene waterstof moeten dalen tot waar die het gebruik ervan in gebouwen, transport en elektriciteitsopwekking stimuleert in plaats van fossiele brandstoffen. Een waarschijnlijke daling van de productiekosten zal bijdragen aan haar aantrekkingskracht.
Een andere stimulans is de prijszetting van Europese emissierechten (EUA’s) op het EU-emissiehandelssysteem (EU-ETS). Deze vergunningen kunnen gezien worden als de kosten van vervuiling. Dat maakt hen tot een belangrijk instrument om de uitstoot van broeikasgassen in de EU terug te dringen en uiteindelijk de nul in 2050 te bereiken.
De prijzen van EUA’s zullen moeten stijgen tot een niveau dat de omschakeling op groene waterstof stimuleert en wegstuurt van energiebronnen zoals aardgas en aardolieproducten en de zogenaamde grijze waterstof.
DE TOEKOMST VAN HET EU-ETS
Tegelijkertijd zal het concept van het ETS moeten veranderen. De waarschijnlijke voorwaarde voor het commercieel levensvatbaar maken van groene waterstof als energiebron is om deze in 2030 als industriële grondstof commercieel levensvatbaar te maken, dit als een eerste stap naar klimaatneutraliteit in de EU tegen 2050.
