De reactie van Europa op de oorlog in de Oekraïne en de afhankelijkheid van Russisch gas is ‘opmerkelijk’. In plaats van dat we de energietransitie versnellen, halen we LNG-gas uit de Verenigde Staten – één van de meest vervuilende gassen die er zijn. Er lekt maar liefst 4 procent tijdens de productie weg. De klimaat footprint is even belastend als kolen.
Dat zegt Roland Kupers (foto), voormalig hoofd LNG van Shell, als metaan specialist verbonden aan de Verenigde Naties en onderzoeker en schrijver op het terrein van complexiteits-vraagstukken. Kupers spreekt over de uitdagingen van de energie-transitie in de podcast-serie IO Talks met Cees van Lotringen, hoofdredacteur van Investment Officer. Het gesprek vond plaats, afgelopen donderdag, voordat Kupers de openingsbijdrage voor zijn rekening nam tijdens de Investment Outlook 2023 in Amsterdam.
In de podcast spreekt Kupers zijn verbazing uit over het feit dat men met het LNG-gas ervoor kiest om gas voor gas te vervangen, terwijl men de oorlog in Oekraïne en het conflict met Rusland juist had kunnen gebruiken om de energietransitie te versnellen. ‘Bovendien is het gas uit de VS één van de meest vervuilende die er is. Het LNG-gas heeft een klimaat footprint vergelijkbaar met kolenbrandstof’, vertelt Kupers.
Hoewel de Verenigde Staten en Europa zich ervoor hebben uitgesproken de afhankelijkheid van fossiel te willen afbouwen, is het een feit dat LNG niet moet worden gezien als een commodity, dat je gewoon kunt kopen, maar dat er lange termijncontracten aan ten grondslag liggen van wel 15 tot 25 jaar. Zo is China is nu een LNG-contract met Qatar aangegaan voor 27 jaar. Kuper spreekt van ‘een soort van paniekreactie, waar je vraagtekens bij kunt stellen’.
De thema’s die in deze podcast aan de orde komen zijn de oorlog in Oekraïne, de Europese energiecrisis, de afhankelijkheid van Amerikaans LNG-gas en hoe je vanuit de complexiteitswetenschap systeemveranderingen teweeg kunt brengen.
Zo kan naast een top down-benadering ook gekozen worden om de markt haar werk te laten doen of om van onderop grote transities teweeg te brengen. Dat laatste is mogelijk door sociale normen te veranderen. Kupers legt uit dat het ook zeer efficiënt kan zijn door een combinatie van de drie opties te kiezen.
