In tegenstelling tot de meeste landen, heeft Ierland de overheidsfinanciën goed op orde door simpelweg minder uit te geven dan het ontvangt. Omdat de toekomst onzeker is, heeft de Ierse overheid besloten geld te reserveren en te beleggen voor toekomstige generaties – een mooie missie die getuigt van langetermijndenken.
Een nieuw opgerichte internationale beleggingscommissie voor twee Ierse sovereign wealth funds – The Future Ireland Fund (FIF) en The Infrastructure, Climate and Nature Fund – moet deze missie vormgeven. De FIF-beleggingscommissie en -organisatie ontwikkelen de toekomstige beleggingsstrategieën voor deze fondsen, waaronder allocatie naar risicofactoren, vermogenscategorieën en duurzaamheidsbeleid.
De fondsen beginnen met een omvang van ruim 10 miljard euro en groeien voorbij de 100 miljard euro. Dus een serieuze omvang om mee te beginnen. De strategie moet nog volledig worden vormgegeven. De beleggingscommissie waar ik ben aangesteld riep o.a. de vraag op: wat is een passende allocatie naar zakelijke waarden en wanneer start je met de opbouw? Dit is altijd een belangrijke vraag, ook voor andere type beleggers, zowel institutionele als particuliere beleggers.
Instappen op het hoogtepunt
Vandaag de dag lijkt het misschien nog lastiger, na jaren van sterke aandelenmarkten. In 2022 corrigeerde de MSCI Wereld met 13 procent, maar die correctie is inmiddels al lang uitgewist. Ondanks veel disruptie – waaronder oorlogen, nieuwe politieke verhoudingen in de VS en toenemende geopolitieke spanningen – steeg de aandelenmarkt in 2024 met 26 procent, en ook dit jaar zetten de markten hun opwaartse trend voort.
De vraag is natuurlijk: hoe lang kan de aandelenrally nog doorgaan? En wat te doen als je nog meer aandelen exposure zou willen opbouwen? In de VS is ‘Don’t fight the tape’ het devies. Retail flows zijn ongekend sterk, particulieren kopen bij elk dipje. Aandelenbezit onder Amerikanen staat op een all-time high, wat de vraag oproept: wie moet er nog kopen?
Er staat 8.000 miljard dollar in geldmarktfondsen, dus er lijkt voorlopig nog geld beschikbaar. Europa wordt geplaagd door lage groei maar de onderliggende groei van de Amerikaanse economie en de bedrijven is over het algemeen vrij gezond. Sterke rentestijgingen kunnen roet in het eten gooien, maar lijken voorlopig niet waarschijnlijk. Hoewel de waardering van segmenten van de markt hoog is, ziet het al met al fundamenteel goed uit.
Toch voelt het ongemakkelijk om nu ‘in te stappen’, dus is het goed om naar wat onderzoek over het onderwerp te kijken: hoe bepaal je de afweging tussen enerzijds de ‘opportunity cost’ van niet belegd te zijn en anderzijds het risico van verliezen door een korte termijncorrectie.
De prijs van aan de zijlijn staan
Met een lange termijnhorizon is het te prefereren om versneld – dus niet wachten op correcties – aandelen exposure op te bouwen. Middelen leidt weliswaar tot een lager neerwaarts risico in het begin, maar op lange termijn tot aanmerkelijk lagere rendementen.
Zelfs als je elke keer op all-time highs zou kopen, ben je op termijn rijker dan wanneer je op koopjes wacht. Dat heeft ermee te maken dat het meeste rendement in een relatief beperkt deel van de tijd tot stand komt, dus het negatieve effect van ‘niet belegd’ zijn kan enorm zijn.
J.P. Morgan onderzocht de periode van 2004-2023 en de resultaten zijn overduidelijk. Een belegger die gedurende de hele periode volledig belegd was in de S&P500, behaalde een gemiddeld jaarlijks rendement van 9,7 procent. Wie echter de tien beste dagen miste, zag het rendement dalen naar 5,5 procent. Bij het missen van de twintig beste dagen bleef er slechts 2,8 procent over, terwijl het rendement bij het missen van dertig dagen nog maar 0,7 procent bedroeg. Wie de beste zestig dagen miste, eindigde zelfs met een negatief rendement van min 4,3 procent. Zeven van de tien beste dagen gebeuren binnen een periode van twee weken na de tien ‘slechtste dagen’. Zes van de zeven ‘beste dagen’ gebeuren na de slechtste dagen. Dit onderstreept hoe desastreus het kan zijn om herstelrally’s te missen: het missen van slechts enkele cruciale dagen heeft een enorme impact op het langetermijnrendement.
Een typisch fenomeen is paniek verkopen bij koersdaling en vervolgens niet snel weer re-risken/terugkopen waardoor men het snelle herstel en de koerswinst mist. Market timing blijkt wederom dus een slecht idee. Zo veel mogelijk agnostisch beleggen, zonder het proberen te timen van de markten – wat gemiddeld dus slecht werkt – geniet dus de voorkeur. Praktisch gezien kan het gespreid ‘visieloos’ beleggen, bijvoorbeeld elke maand, wel een goede discipline geven, ook in spannende tijden zoals nu.
Anne Gram is onafhankelijke deskundige en lid/adviseur van pensioenfondsbesturen, beleggingscommissies en raden van toezicht.
